Ο Γ.Α.Παπανδρέου στο εθνικό συμβούλιο μίλησε ριζοσπαστικά και ενωτικά. Στις πρώτες μέρες που ακολούθησαν μέτά τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη και την προσπάθεια κάποιων κύκλων να επιβάλουν με το "έτσι θέλω" τον Ε.Βενιζέλο για πρόεδρο του κινήματος, η βάση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αρχίζει να δείχνει ξεκάθαρα την στήριξη της στον Γ.Α.Παπανδρέου.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πάνω από όλα οφείλει να δημιουργήσει μέσα από συλλογικές διαδικασίες μέχρι και την εκλογή προέδρου στις 11 Νοεμβρίου, τις βάσεις για την υπογραφή ενος νέου κοινωνικού συμβολαίου με τον λαό. Ενα κοινωνικό συμβόλαιο που θα βασίζεται στις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, όπως τόνισε άλλωστε και ο Γ.Α.Παπανδρέου στην βασική του ομιλία το Σάββατο στο εθνικό συμβούλιο. Μόνο έτσι θα μπορέσει να εκφράσει ξανά τον μεγάλο δημοκρατικό χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς και να αντιμετωπίσει τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές της Δεξιάς, οι οποίες απειλούν τα δικαιώματα των πολλών και διασφαλίζουν τη δύναμη των λίγων.
Βέβαια για να συμβεί αυτό θα πρέπει κάποιοι στο κίνημα να αντιληφθούν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ. Το γεγονός ότι κάποιοι προεκλογικά αντί να συστρατευτούν στο πλευρό του Γ.Α.Παπανδρέου για τη νίκη, έμεναν απαθείς χωρίς να στηρίζουν ουσιαστικά τις θέσεις του προγράμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ , αποτελεί πράξη υπονόμευσης της υποτιθέμενης κοινής αντιπολιτευτικής προσπάθειας.
Το γεγονός ότι στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ πριν καν ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών, ακολούθησαν τον Β. Βενιζέλο στο Ζάππειο στις δηλώσεις του περί "μελλοντικής" του ηγεσίας στο κίνημα, αποτελεί υπονόμευση της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει το κίνημα σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές.
Τέλος το γεγονός ότι κάποιοι με συγκεκριμένες πρακτικές μετέτρεψαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ απλά σε ένα διαχειριστικό κόμμα εξουσίας την περίοδο 1996-2004, συνιστά υπονόμευση της ιδεολογικής ταυτότητας του κινήματος.
